Eskişehir’de yaklaşık 15 yıl önce eşi tarafından terk edilen kalp hastası Haluk Dikmen, zihinsel engelli oğluyla birlikte her odasının ayrı kişilere kiralandığı apart dairede yaşıyor. Kızından ayrı yaşayan baba, evlatlarını eskisi gibi aynı çatı altında toplamak istiyor.
Yıllarca Beylikova’da hamallık yaparak geçimini sağlayan 52 yaşındaki Haluk Dikmen, yaklaşık 15 yıl önce eşinin kendisini terk etmesi sonrası Eskişehir’e geldi. Tek başına bakmaya gayret ettiği 2 çocuğunun da yurda alınmasının ardından Dikmen, ilgili kurumlara müracaat ederek yeniden evlatlarına kavuştu. Ancak sağlık sorunları ve maddi imkansızlıklar baş gösterdi. Kalp rahatsızlığı nedeniyle eskisi gibi çalışamayan Dikmen, kendisine ve çocuğuna verilen engelli maaşları ile hayırseverlerin yardımlarıyla geçiniyor. Şu anda günlüğü 400 TL olan ve her odasının başka kişilere kiralandığı bir apart dairede oğluyla kalan Dikmen, evde yer olmaması nedeniyle kızının başka bir yerde barındığını söyledi. Evlatlarıyla eskisi gibi aynı çatı altında yaşamak isteyen Dikmen, bu konuda kendilerine yardımcı olmaları için hayırseverlere seslendi. "Çocuklarımı bir araya toplayıp onlarla mutlu olmak istiyorum, başka bir şey istemiyorum"
Eşinin çocuklarını bırakıp kaçtığını ifade eden Haluk Dikmen, "Çocuklarım o zaman anaokuluna gidiyordu. Şu anda 19 yaşında kızım ile 20 yaşında oğlum var. Oğlum zihinsel engelli, kendim de kalpten. Şu anda adliyenin önünde ayakkabı boyacılığı ve sağa sola getir götür işleri yapıyorum. Benim 2 engelli maaşım ve aile destekten aldığım paradan başka gelirim yok. Bir tanıdığımızın sayesinde bu apartı tuttuk. Günlük 400 TL bu aparta veriyorum. Yeme içme masraflarımız oluyor, ben onları karşılayamıyorum" dedi. "Anneleri kaçıp gidince, kızım ve oğlum yuvaya alınınca ben mecbur Eskişehir’e gelmek zorunda kaldım"
Şu anda kızının nerede kaldığını bilmediğini belirten Dikmen, "Kızım benimle günlük irtibata geçiyor, ’Baba ben iyiyim’ diyor. Nerede kaldığını sorduğumda da, ’Merak etme, kız arkadaşımın yanındayım’ deyip geçiştiriyor. Kızımdan da korkuyorum. Önceden Beylikova’da hamallık yapıyordum. Anneleri kaçıp gidince, kızım ve oğlum yuvaya alınınca ben mecbur Eskişehir’e gelmek zorunda kaldım. Sonra bir ev tuttum, çocuklarımı almak için savcılığa müracaat ettim. Allah razı olsun, savcılarımız ve hakimlerimizin önder olmasıyla çocuklarımı yuvadan aldım ama istediğim gibi gitmedi" dedi. "Kalp damarlarım tıkalı olduğu için çalışamıyorum"
Oğluyla birlikte her odası başka birisine kiralanan 2+1 apart dairede yaşamını sürdüren Dikmen, sözlerine şöyle devam etti:
"Apart sahibi günlük 400-500 lira civarında her odayı kiraya vermiş. Ben de durumum olmadığından ve engelli maaşlarım yattıkça verebileceğimden bahsetmiştim. Aldığım engelli maaşlarımı direkt apart sahibine veriyorum. Durum kötü, ne yapacağımı bilemiyorum. Benim tek bir amacım var, başka bir ev tutup kızımı yanıma almak."
