Giresun’da geleneksel el işçiliğiyle ahşap sandalyeler üreten 64 yaşındaki Kadir Gürel, mesleğini öğretecek bir çırak bulamamaktan şikayetçi. Yarım asırdır ahşabı işleyerek sandalyeye dönüştüren Gürel, kendisinden sonra bu zanaatın yok olacağından endişe duyuyor.
Eskiden onlarca ustanın bulunduğu Giresun’da, geleneksel yöntemle yapılan ahşap sandalyeleri üreten tek usta olarak kaldığını belirten Gürel, "Kayınbabamdan öğrendiğim ahşap Giresun sandalyesi mesleğini ilerlemiş yaşıma rağmen sürdürmeye devam ediyorum. Ancak benden sonra bu mesleği sürdürecek kimse yok. Öğrenmek isteyen de çıkmıyor" dedi.
Giresun sandalyesinin kendine özgü özellikleri hakkında da bilgi veren Gürel, bu sandalyelerin sadece Hamidiye köyünde üretildiğini ve zamanında lokanta ile kahvehanelerde yaygın olarak kullanıldığını belirtti. Gürel, "Sandalyeler tamamen çivisiz, kenetleme tekniğiyle yapılıyor. Kullanılan ağaç da çok önemli, en dayanıklı olan gürgen ağacını işleyerek üretiyorum. Bugün bile yarım asır önce yapılan sandalyeler hala kullanılıyor. Plastik sandalyelerin yaygınlaşmasıyla birlikte ahşap sandalye üretimi unutulmaya başladı. Bu nedenle mesleğin son temsilcisi olarak kaldım" dedi. "Talepler var ama usta yok"
Ahşap sandalyelere günümüzde nostaljik bir ilginin arttığını belirten Gürel, özellikle turizm bölgelerindeki kafelerden sipariş aldığını ancak üretim kapasitesinin sınırlı olduğunu söyledi. Gürel, "Tamamen el emeğiyle çalıştığım için taleplere yetişemiyorum. Yanımda eleman çalıştırabilsem daha fazla üretim yapabilirim ama çırak bile bulamazken eleman çalıştırmam mümkün değil. Bu yüzden siparişleri kabul edemiyorum. Giresun’un son ahşap sandalye ustası olarak atölyem kapanma tehlikesiyle karşı karşıya. Makinalarla ahşap sandalye üretmek mümkün ama benim yaptığım tamamen bir zanaat. Bu sanatın yok olması gerçekten üzücü" diye konuştu.
