Kocaeli
Konsültasyon Liyezon Psikiyatrisi (KLP) Birimi, doğum sonrası dönemde görülen ve çoğunlukla duygusal zorluklarla kendini gösteren lohusa depresyonunda bebeğini evde bırakıp hastaneye gidemeyen kadınlar için çalışma başlattı.
KOÜ Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı'ndan bebek dünyaya getiren annelerin iletişim bilgilerini alan KLP birimi, özellikle doğum sonrası ilk 6 ayda kendini gösteren depresyonun çözümü için terapilere başladı.
İlgi gören proje sayesinde yeni doğum yapan kadınlar, çocuklarını bırakıp hastaneye gitmeden evlerinde depresyonla baş etmek için psikiyatri uzmanlarının gerçekleştirdiği çevrim içi görüntülü terapilere katılıyor.
"Bilimsel literatürdeki eksiklerden bir tanesini tamamlamak üzere proje yaptık"
KOÜ Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Aslıhan Polat, AA muhabirine, yeni tip koronavirüs (Kovid-19) sürecinde başhekimlikle görüşerek "on-line psikiyatri polikliniği" kurduklarını söyledi.
Polat, 6 Şubat 2023'te meydana gelen Kahramanmaraş merkezli depremlerden etkilenen vatandaşlara da aynı şekilde hizmet verdiklerini belirterek, "on-line psikiyatri polikliniğini" kadın ruh sağlığı alanında da kullanmak üzere çalışma yaptıklarını anlattı.
Sağlık Bakanlığının lohusa depresyonu için yaptığı taramada ön tanı koyup kişileri psikiyatri servisine yönlendirdiğini, poliklinikteki başvurulara baktıklarında da gelip gelemediklerini belirlediklerine dikkati çekerek, şöyle devam etti:
"Evde bebeği bırakıp hastaneye gitmek kolay değil. On-line polikliniği bu alan için proje yaptık. KLP Birimimiz çalışmaya başladı ve verimli faaliyetler yapıldı. Hastalardan geri dönüşler de yüksek. Hastanede doğum yapmış, Bakanlığın taradığı formlarla kayıtları kadın doğumdan alıyoruz ve bu kişilere ulaşıyoruz. Kişiler hem damgalama hem de fiziki şartlardan dolayı gelemiyorlar. Dünyada bu konuda yenilikçi çözümler tartışılıyor. Biz de dünyada bilimsel literatürdeki eksiklerden birini tamamlamak üzere proje yaptık. Hastalardan güzel geri dönüşler alıyoruz."
"Yer yer çevrim içi görüşmeler kişiye daha rahat yardımcı olmamızı sağlıyor"
KOÜ Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Öğretim Üyesi ve KLP Birimi Sorumlusu Prof. Dr. Elif Tatlıdil, doğum sonrası bebeğe odaklanıldığı için lohusa depresyonunun atlanan bir durum olduğuna dikkati çekerek, o sırada annedeki depresyon belirtilerinin gözden kaçabildiğini vurguladı.
Ailenin huzuru için annedeki lohusa depresyonunun saptanıp tedavi edilmesi gerektiğini belirten Tatlıdil, "On-line poliklinik hizmetleri kapsamında bu çalışmayı yürütüyoruz. Bebeği doğmuş annenin psikiyatrik sorunuyla ilgili bebeğini bıkarak evden çıkıp yardım aramasının zor olduğunu fark ettik. Anne evden çıkmadan onunla görüşme yapalım, onu böyle destekleyelim istedik. Ağır durumdaysa zaten hastaneye davet ederek ayrıntılı görüşüyoruz, tahlil ve tedavileri yapıyoruz." diye konuştu.
Tatlıdil, annelerle 6. ve 12. haftalarda kontrol görüşmeleri yaptıklarını anlatarak, "Bu, gözle görülmeyen bir hastalık ve çevre yeterince bu duruma önem vermeyebiliyor. Annenin evinden çıkmadan doktorla görüşmesi, hizmete kolay ulaşmasını sağlıyor. Bazen güvenli ortamında bu görüşmeyi yapması, sorunlarını daha rahat açmasını, paylaşabilmesini sağlıyor. Yer yer çevrim içi görüşmeler, bizim kişiye daha rahat yardımcı olmamızı sağlıyor." değerlendirmesinde bulundu.
"Hekimle yaptığım görüşmeler bana iyi geldi"
Çevrim içi terapiye katılan Melek Köken, ilk doğumunda bebeğini bırakıp hastaneye gidemediğini, lohusayken bu durumu çevresine de açıklayamadığını söyledi.
Yaklaşık 6 ay önce ikinci doğumunu yaptığını anlatan Köken, yaşadığı sorunların geçeceğini bilmesine rağmen bu süreci tek başına yürütmekte güçlük çektiğini kaydetti.
Köken, "on-line polikliniğe" başvurarak terapi almaya başladığını ifade ederek, konuşmasını şöyle tamamladı:
"Hekimle yaptığım görüşmeler bana iyi geldi. Bu süreçte yalnız olmadığımı, aslında birçok annenin bundan muzdarip olduğunu, çevrelerine bunu açamadığını gördüm çünkü bu süreç anneye sorumluluk getiriyor ve duygularını açmakta güçlük çekiyorlar. Profesyonele duygularımı açabiliyor olmak, çocuğuma verdiğim bakımın kalitesini arttırdı. Kendimi, isteklerimi, sevdiğim şeyleri hatırlamamı sağladı. Doktorla yaptığım görüşmelerde anneliğin dışında da kimliğimin olduğunu, bunları da beslemem gerektiğini, bu durumun beni kötü bir anne yapmayacağını fark ettim."
