Şahin, “00:00” başlıklı yazısında, özellikle Pakistan’daki öğrencilik yıllarına ve çocukluk anılarına uzanarak okuyucularını geçmişin izleriyle dolu bir yolculuğa çıkarıyor.
“00:00, Kendimi Bulduğum Andır”
Ali Şahin, 00:00 anlarını şu cümlelerle tanımlıyor:
“00:00, kendimi bulduğum andır. Işıl ışıl apartman dairelerinin kenti adeta sokak sokak istila eden karanlığa yenik düşüp uykuya daldığı bu anlar, ruhumun, düşüncelerimin, duygularımın geceye meydan okurcasına uyandığı saatlerdir.”
Pakistan’ın Karaçi kentinde geçen öğrencilik yıllarından bahseden Şahin, Hint Okyanusu’nun kıyısında, kavurucu sıcakların ders çalışmayı zorlaştırdığı bir ortamda, hayatının gece yarısından sonra başladığını dile getiriyor. Şahin, o yıllarda 00:00’ların sabun kokulu nevresimlere sarılarak annesine duyduğu özlemleri gözyaşlarıyla hafifletmeye çalıştığı saatler olduğunu vurguluyor.
Vücut Saatine İşleyen 00:00
Karaçi’deki 7 yıllık hayatın bir sonucu olarak, Şahin’in vücut saati bugün bile 03:00’e kadar uykusuz kalmaya programlanmış durumda. Bu durumu, çocukluk günlerinden yaz gecelerine, yıldız avlarından hüzün dolu şiirlere uzanan anılarla anlatıyor:
“Üzerime dökülecekmiş gibi parlayan milyarlarca yıldızın altında kayan yıldızları kovalamayı ne kadar özledim.”
“Beni Unutma” ve 00:00
Şahin, İmam Hatip Lisesi yıllarında Ümit Yaşar Oğuzcan’ın “Beni Unutma” adlı şiiriyle olan tanışmasını ve şiirin hayatındaki yerini şu sözlerle ifade ediyor:
“Bir gün gelir de unuturmuş insan en sevdiği hatıraları bile. Bari sen her gece yorgun sesiyle saat 12’yi (00:00) vurduğu zaman beni unutma.”
Bu dizelerin, ruhunun gece yarısı dirilişiyle mükemmel bir uyum yakaladığını belirten Şahin, 00:00’ın kendisi için bir uyanış, arınma ve yeniden doğuş anı olduğunu dile getiriyor.
“00:00, İnsanı Fabrika Ayarlarına Döndüren Bir Vakit”
Ali Şahin, yazısını şu anlamlı ifadelerle sonlandırıyor:
“Bazen kendimizi 7-8-9’la başlayıp, 15-16-17 diye devam eden gerilimli saatlerden kurtarıp, 00:00’ın huzurlu sahillerine atmalıyız. 00:00, insan olduğumuzu hatırlamamız, fabrika ayarlarımıza dönmemiz, tevekkül edip rabıtaya durmamız için eşsiz bir buluşma anıdır.”
Şahin, 03:14’te kaleme aldığı yazısını şu şekilde bitiriyor:
“Sizi vakti yaratan, vaktin üzerine and içen, tüm vakitlerin Rabbine emanet ediyorum.”
00:00’a Dair Duygusal Bir Bakış
Ali Şahin’in köşe yazısı, insani duyguların, geçmişin izlerinin ve hayata dair derin bir sorgulamanın bir yansıması olarak dikkat çekiyor. Şahin’in bu samimi ifadeleri, okuyuculara insanın geçmişteki anılarına dönüp, kendini keşfetmesi için bir davet niteliğinde.