17 Ağustos 1999 yılındaki Marmara depreminde hayatını kaybeden Sakaryalılar, Serdivan Deprem Şehitliği’nde mezarı başında yad edildi. Depremde 7 yaşındaki kızını kaybeden Satiye Kuş ise 23 yıldır dinmeyen acısını, “Akşam gece 03.00’e kadar oturduk. Kızım benden saçını toplamamı istedi. Bende kızımın saçını topladıktan sonra yatırdım ve bana, “Oh be anne dünya varmış” dedi o sırada deprem oldu ve kızımı son görüşüm oldu” dedi.
Serdivan Belediyesi, 17 Ağustos 1999 Marmara depreminin 23’nci yıl dönümü dolayısıyla Serdivan Deprem Şehitliği’nde anma programı düzenledi. Saygı duruşunda bulunulması ve İstiklal Marşı’nın okunmasının ardından Kur’an-ı Kerim tilaveti ile başlayan anma programına, Serdivan Belediye Başkanı Yusuf Alemdar, belediye başkan yardımcıları, STK’lar ve depremde hayatını kaybeden vatandaşların yakınları katıldı. Anma töreninin sonunda katılım gösteren vatandaşlara helva ve su ikram edilirken, deprem şehitleri mezarları başında ziyaret edilerek yad edildi. Depremde eşini, 2 kızını ve torununu kaybeden Ayşe Düzkaya, yaklaşık 10 saat enkaz altında beklediğini aktararak, acılarının 23 yıldan beri taze olduğunu söyledi. "Şuan iyiyim ama acım o günkü gibi"
Ayşe Düzkaya, “Kıyamet koptu. Eşim, iki kızım ve bir torunumu kaybettim, ben enkazda kaldım 10 saat sonra çıkarttılar. Tanınmayacak haldeydim kimse tanıyamamış beni. GATA’ya götürdüler, Ankara’da kaldım yaklaşık 2 ay yürüyemedim, kendime gelemedim. Şuan iyim ama acım o günkü gibi ve bunu yaşayanlar biliyor. Bizler yaşadık. Rabbim kimseye yaşatmasın. Acımız o günkü gibi hiçbir şey değişmiyor” dedi. “Her sene bu zaman depremle uyanıyoruz”
Depremde ağabeyi ile 2 yeğenini kaybeden ve 23 yıllık acısını gözyaşıyla anlatan Cemil Demir, “O gece ağabeyimin evi yerle bir oldu. Ağabeyimi ve iki çocuğunu kurtarmaya çalıştık maalesef kurtaramadık. Sadece eşi kurtuldu. Bu 23 senedir aynı hikaye, derdi, üzüntü devam ediyor. Hiçbir zaman unutulmayacak bir şey, hep deprem olacak korkusuyla yaşıyoruz. Her sene bu zaman depremle uyanıyoruz” diye konuştu.
Eşi Fatma Demir ise “Biz hiç farkına varamadık, hepimizin dili tutuldu. Ben beyin kanaması geçirdim” şeklinde konuştu. “Kızımı son görüşüm oldu”
Depremde 7 yaşındaki kızını kaybeden anne Satiye Kuş, “O gün pikniğe gitmiştik ve kızım elini çizdi, çok ağlamıştı. Sonra bir çiçek koparmış bana getirdi. Sonra akşam gece 03.00’e kadar oturduk. Kızım benden saçını toplamamı istedi. Bende kızımın saçını topladıktan sonra yatırdım ve bana, “Oh be anne dünya varmış” dedi o sırada deprem oldu ve kızımı son görüşüm oldu. Bina komple yıkıldı, 5 kişiyi kaybettik. Her sene aynı acılar tazeleniyor, evlat acısı çok zor” şeklinde konuştu.
