Ne enkaz altında ölen kızının elini tutan baba ne de cebinde bisküviyle enkaz altındaki çocuklarının çıkarılmasını bekleyen Şerif amca unutuldu. Dağıtılan bisküviyi yemeyip çocuklarına saklayan Şerif amcaya acı haber geldiğinde çaresizlik ve tükenmişlik de unutulmadı.
O günden bu yana hem şehirler hem de insanlar yeniden inşa edilmeye başlandı. Aileler kayıplarını sindirmeye çalıştı, çocuklar okullarına dönmeye, hayatlarına devam etmeye çabaladı. Ancak her ne kadar yaralar sarılmaya çalışılsa da acısı aynı günkü gibi taze. Deprem sadece binaları değil, hayatları da yıktı. Birçok insan, sevdiklerini hayatlarını, hayallerini kaybetti. Balar oğullarını, anneler kızlarını gömdü. Bugün üzerinden iki yıl geçse de o korkunç anı unutmak, yaşanan acıları silmek mümkün olmadı.
PEKİ DEPREMDE KAÇ KİŞİ HAYATINI KAYBETTİ?
Depremde hayatını kaybedenler için net bir sayı verilmedi. Hala çocuklarını, anne babasını akrabalarını bulamayan binlerce kişi var. Yapılan incelemeler neticesinde en az 53 bin kişinin hayatını kaybettiği biliniyor.
