Eskişehir Fizyomer Terapia Tıp Merkezi bünyesinde açılan Fizyomer Denta’nın Diş Hekimi Özge Nur Durkaya, diş eksikliğinde uygulanan implant, köprü ve protez yöntemleri hakkında bilgilendirme yaptı.
Diş Hekimi Özge Nur Durkaya, diş kayıplarına bazı sistemik hastalıkların, kötü ağız hijyeninin, enfeksiyonun, travmanın, diş eti hastalıklarının ve diş çürümesi gibi durumların neden olduğunu aktardı. Tek diş eksikliği olabileceği gibi birden çok dişin de etkilenebileceğini söyledi. Diş eksikliğinin; estetik problemlere, dişlerin istenmeyen şekilde yer değiştirmesine, çene kemiğinde erimeye, çiğneme fonksiyonunda dengesizliklere ve bununla beraber ilerleyen zamanlarda çene ekleminde ağrılara yol açabildiğine dikkat çeken Durkaya, “Aynı zamanda yüz görünümü büyük ölçüde çene kemiğine de bağlıdır, dişlerin düzensiz yer değiştirmesi çenenin çarpık görünmesine yol açabilir” diye konuştu.
Diş eksikliklerinde kullanılan tedaviler
Diş Hekimi Özge Nur Durkaya, diş eksikliklerinde sıklıkla tercih edilen tedavi yöntemlerini şöyle anlattı:
“Diş İmplantları; implant tedavisi, modern teknolojinin en son ürünlerindendir. Tek ve birden çok diş eksikliklerinde kullanılabilir. Kemiğe yerleştirilen, titanyum vida, kemiği destekler kemik erimesini mininum düzeyde tutar. Tüm protezlere oranla çok daha uzun ömürlüdür. Diş Köprüleri; diş kayıplarında yaygın olarak tercih edilen bir tedavi yöntemidir. Diş köprüleri komşu dişlerin üzerine yerleştirilen ve boşluğu dolduran yapılardır. Bu yöntemde, komşu dişlerden destek alınarak diş boşlukları doldurulur. Diş köprüleri estetik bir görünüm sağlamakla birlikte çiğneme fonksiyonunu da geri kazandırır. Köprüler, implant tedavisindeki gibi sabit bir yapıya sahip olduğu için, kullanımı oldukça rahattır. Protez yöntemi ise; tam protezler, tüm dişlerin eksik olduğu durumlarda kullanılabilirler, kısmi ya da bölümlü protezler sadece belirli dişlerin yerine getirilmesinde kullanılır. Protezler sabit değildir, bundan dolayı temizliği ve bakımı hastanın kontrolü altında olur. Genellikle yetersiz kemik kütlesi, hastanın farklı beklentileri, hastanın sistemik durumunun yetersizliği, yüksek enfeksiyon riski olan hastalar için bu tedavi yöntemi uygulanabilir.”
