Yarım asır önce, tahta valizleriyle Almanya’nın yolunu tutanlardan birisi de KahramanmaraÅŸ’ın DulkadiroÄŸlu ilçesi DoÄŸanlıkarahasan Mahallesinde yaÅŸayan 73 yaşındaki Oruç YaÄŸbasan oldu. 1975 yılında 24 yaşındayken bir umutla köyünden ayrılarak Almanya’ya giden ve aynı zamanda eÅŸini de götüren YaÄŸbasan, hem Alman hem de Türk vatandaşı olarak 49 yıldır Almanya’da yaÅŸamını sürdürdü. ’Vatanım, toprağım’ dediÄŸi DoÄŸanlıkarahasan Mahallesinde depremin acılarını, geçmiÅŸteki hatıralarıyla unutmaya çalışan gurbetçi vatandaÅŸ, zor da olsa konteynerde hayata tutunmaya çalışıyor. Çocukları, ailesi henüz Almanya’da olduÄŸunu ifade eden YaÄŸbasan, 6 Åžubat tarihli depremleri sonrası köyüne yerleÅŸti.
Konteyner önüne diktiÄŸi çiçekler ve yine barakadan oluÅŸturulan kahvehanede günlerini geçiren YaÄŸbasan, “70 sonrası yurt dışına çıktım ve orada ticaret ile uÄŸraÅŸtım. Biz kendi tarihi köklerimizden kopmadan yeniden depremin verdiÄŸi zayiata raÄŸmen yeniden köyümüze ve evimize döndük. Evimizi inÅŸa etmeye çalışıyoruz bizim köyümüz örnek bir köydü 150 civarında ev vardı ve sonuç itibariyle 30 civarında ev kaldı. Åžuanda konteyner de yaşıyoruz ve temennimiz evlerimizin tamamlanıp evimize geçmek” dedi.
‘Yurdumuzdan kopmak istemiyoruz’
Köyünde günlerinin güzel geçtiÄŸini ve arkadaÅŸlarıyla vakit geçirdiÄŸini de ifade eden YaÄŸbasan, “Köyümüzdeki yaÅŸantı bizleri üzdü bizler yurt dışında yaşıyorduk ve burayı unutmadık. En azından ilk elden maddi yardım yapmaya baÅŸladık. Her ÅŸeyi devletten beklemek yerine vatandaşın da bu iÅŸin altına girmesinin doÄŸru olduÄŸuna inandık. 4 çocuÄŸum var 55 yıla yakın bir süredir yurt dışında kaldım. Yurdumuzdan kopmak istemiyoruz, ülkemiz güzel bir ülke. Dünyanın çok yerini dolaÅŸtım buranın havası ve suyu beni canlandırıyor. Ben orada sürekli hasta oluyordum. Burada çok rahatım ve neredeyse ilaç kullanmıyor hasta olmuyorum. Muhtarlık ve bir bakkal var bir masamız var orada toplanıp sohbetler ediyoruz güzel vakit geçiriyoruz” diye konuÅŸtu.
Halil Ulubey
