Fransa'ya tedavi olma ümidiyle gelen Gürcü asıllı 37 yaşındaki Ia Martkophlishvili, kendisine yardım sözü verenleri ortada bulamayınca sokakta kaldı. Doğum yaptıktan sonra engelli kalan ve tekerlekli sandalye ile yaşamını sürdüren Martkophlishvili, yetkililerden yardım bekliyor.
Gürcistan'da 10 yıl önce evlenip, doktorların riskli görmesine rağmen hamile kalan Martkophlishvili, doğum yaparken rahatsızlık geçirerek engelli kaldı. Yürüyemeyen, ellerinin kuvvetini yitiren ve konuşma yetisi bozulan kadın engeli sebebiyle eşi tarafından terk edildi. Çocuğunu annesine emanet ederek Fransa'ya gelen Martkophlishvili yaptığı açıklamada, önce Türkiye'de özel bir hastaneye tedavi başvurusunda bulunduğunu söyledi. Hastanedeki doktorlar tarafından “ameliyatla kesin iyileşeceği” söylenen Martkophlishvili, ameliyat ücretinin yüksek olması nedeniyle Türkiye'de ameliyat olamadığını ifade etti.
İnternet üzerinden Fransa'da yaşayan bir Gürcistan vatandaşı ile tanıştığını ve kendisine “Fransa'ya gel, burada seni tedavi ettirelim, biz bakarız” demesi üzerine Fransa'ya geldiğini söyleyen Martkophlishvili, havaalanında kimsenin kendisini karşılamadığını belirtti. Martkophlishvili, “Beni almaya gelmediler, saatlerce ağladım. Sonra iki Gürcü genç benim ağlamamı duymuş ve konuşmalarımdan dilimi anlamış. Bana gelip yardım etmek istediler” dedi. Gençlerin bakmak için kendisini önce eve götürdüğünü ancak daha sonra evde yer olmadığı gerekçesiyle arabada kalmasını istediklerini ifade eden Martkophlishvili, “Çok soğuktu, çok da tehlikeliydi, korkuyordum. Üzerimde bir battaniye vardı” dedi.
Bir hafta boyunca araçta yaşadığını kaydeden engelli kadın, daha sonra gençlerin kendisine bakamayacağını söyleyerek güvenli ve sıcak olduğu gerekçesiyle kendisini havalimanına bıraktıkların belirtti. Kendisini havaalanına bırakan Gürcü gençlere yine de çok minnettar olduğunu ifade eden Martkophlishvili, gençler sayesinde iltica talebinde bulunabildiğini söyledi.
41 gündür havaalanında yaşam mücadelesi
Havaalanında yaşamaya başlayan Martkophlishvili, “Fransa sosyal hizmetleri, 3 günde bir yemek getiriyor. Ona da şükürler olsun. Çoğu gece aç yatıyorum, birileri yardım ederse yemek yiyebiliyorum” dedi. Sosyal hizmetlerin konaklama sözü verdiğini, ancak 41 gündür hala havaalanında yaşadığını belirten engelli kadın, havaalanında yaşamanın zorluklarını anlattı. Martkophlishvili, “Bazı zamanlar evsiz erkekler geliyor, karşıma çıkıyor, korkuyorum. Bir yere gidemiyorum, havaalanının küçük bir köşesi var lavaboya da yakın, oradan ayrılamıyorum” ifadelerini kullandı.
Lavaboya yalnız gidemediğini söyleyen Martkophlishvili, “Biri varsa rica ediyorum, beni lavaboya kadar götürüyorlar, yoksa öylece beklemek zorunda kalıyorum” açıklamasını yaptı.
“Tek isteğim tedavi olmak”
En büyük hayalinin Fransa'da tedavi olup tekrar yürüyebilmek ve Gürcistan'a dönüp 9 yaşındaki oğluna bakabilmek olduğunu ifade eden Martkophlishvili, elinde kalan son 50 euro'yu havaalanında tanıştığı bir Gürcü kıza emanet ederek oğluna gönderdiğini dile getirdi. Martkophlishvili, “Oğlum annemle kalıyor, maddi durumumuz çok kötü, okuldan para istemişler ama veremeyeceğimizden ötürü oğlum anneannesine okulu bırakacağını fakat bana bildirmeyeceğini söylemiş. Bunu duyunca o kadar üzüldüm ki, elimdeki son yemek paramı oğluma bir Gürcü kadın vesilesiyle gönderdim. Kıza güvendim çünkü o kız benim halimden anladı. Gerçekten de oğluma ulaştırdı” dedi.
"6 dil biliyordum"
Türkçe, Rusça, İngilizce ve Gürcüce konuşabilen engelli kadın, konuştuğu iki dil daha olduğunu ancak geçirdiği ilk ameliyat sonrası bu dilleri unuttuğunu dile getirdi. Aşı olamadığını ifade eden Martkophlishvili, havaalanındaki yoğunluk nedeniyle sürekli risk altında olduğunu kaydetti.
Yetkililer veya gönüllülerden yardım bekleyen Martkophlishvili, tedavi olup tekrar sağlığına kavuşmak, Gürcistan'a oğlunun yanına sağlıklı şekilde dönmek için yardım elinin uzatılmasını bekliyor.
Özlem Kaplan
