Yeni sezona sponsorlarını kaybederek ve akabinde belediye desteğini arkasına alarak sahaya çıkan Gaziantep FK, kendi sahasında sezonun ilk maçına Samsunspor karşısına çıkıyor. Tabi herkes gibi ben de hem yeni takımı, hem de büyük bir titizlikle yapılan (!) yeni transferleri merak ediyorum. Bu transferler Gaziantep ekibine nasıl bir katkı sağlar çıplak gözle ilk kez izliyorum. Selçuk İnan, kadroya yeni transferlerden 5’ni alarak sahaya çıktı. Ama dikkatimi çeken savunma bakanı yok! İlginç.. Çok büyük sükse yapılarak tanıtılan Bruno Viana nerede?
Neyse.. Rakip Samsunspor ve gelebildiği kadar taraftar tribünde… Karşılaşmanın ilk dakikalarında paldır küldür saldıran ve adeta golü bulmak için acele eden evsahibi henüz maçın 5. dakikasında kalesinde golü görünce neye uğradığını şaşırdı. Ve maçın ilk 45 dakikasında Gaziantep’in ne oynadığını, nasıl rakip kaleye gittiğini kimse çözemedi. Gaziantep’te oyuncular rakip ceza sahasına gittikleri gibi geri geldiler. Yani takım olmak, kollektif futbol oynamak, disiplinli bir şekilde mücadele etmek aslında başarıyı getirir. Maalesef ilk 45 dakikada Gaziantep FK’da bunu çok da göremedik. Kopuk kopuk oynadılar ve topuda ayakta tutamadılar.
Bir tarafta iki yıldır transfer yapamayan ama dimdik ayakta duran Samsunspor, diğer tarafta 13 transfer yapan ve halen golcüsü olmayan Gaziantep FK.. Üstelik şehri yönetenlerin para musluğunu açtığı bir takım. Ama görüldü ki, çok para vermeyle bu iş olmuyor. Samsunspor’un oynadığı futbola bakın bir de Gaziantep FK’nın sahadaki görüntüsüne. Bu takımın zamana değil revizyona ihtiyacı var. Tamam sezon başı revizyon mu olur diyebilirsiniz. Fakat 13 transferin hangisi başarılı olur bilmiyorum. Artık işimiz şansa kaldı.
Gaziantep FK, Bodrum deplasmanında son saniyede kazandı ve şans yanındaydı. Fakat dün ne şans vardı ne takım, ne de yeni transferler. Bu transferi yapanlara ve menejerlere “ Beni görmelisiniz” diyenlere selam olsun…