Saçlarımın olmadığını farkındayım. Berberimle bu konuda tartışmam. Saç ektirme gibi görsel olarak yaşlanmayı geciktirici müdahalelere de karşıyım.
Karşı olduğum birçok şey var ama bu yazıya konu olan bir başka şeye de karşıyım. O da kadına şiddet.
Ne alaka diyeceksiniz?
Estetik müdahale ve kadına şiddet aynı yazıya nasıl sığar, nasıl yan yana gelir diye soracaksınız. Hemen izah edeyim de, karşı olduğum bir şey nedeniyle karşı olduğum bir başka bir şey tarafından suçlanabilecek noktaya gelmenin ne demek olduğunu siz de anlayın.
Eşim Benan, migren’e iyi gelir diyerek yüzüne Botox yaptırmaya başladı bir süre önce. Botox dediğiniz şey anladığım kadarıyla yüzün belli noktalarına iğne ile bir şey enjekte edilir ve yüz ifadelerine getirdiği kısıtlama ile oluşan kırışıklıkları da belli bir süre için ortadan kaldırıyor. Benan alın bölgesine yaptırdığı ve benim de tamamen karşı olduğum işlemi, migrene iyi gelir dediği için ses çıkaramaz hale geldim. Hatta 6 ayda bir ‘Botox’um geldi’ diye bir de laf türedi evde.
Kısacası, estetik amaçlı yapılan şey, sanki tıbbi bir müdahale gibi anlatıldığı için ses etmiyorum.
Allah var Benan da abartmıyor. Yani Botox’a gidip döndükten sonra, Hanımefendi siz kimsiniz. Lütfen gidin birazdan karım gelecek’ demek zorunda kalacağım şekilde yüz ifadeleri değişmiyor. Yani işi abartıp rahmetli Micheal Jackson’a dönenlerden değil. Ama olsun yine de karşıyım.
Geçtiğimiz Cumartesi, alın bölgesinin yanı sıra, ‘alnım düz görünürken göz kenarlarım kırışık mı kalsın’ diyerek göz kenarlarına da yaptırdığı botox sırasında yaşanan minik bir komplikasyon nedeniyle göz kenarındaki kılcal damarlarının biri patladı. Aslında abartılacak bir şey de değil, birkaç güne geçer ancak bir gözünün etrafı mosmor olmuş bir kadınla çarşıya çıkınca işin benim için ne denli ciddi olduğunu anladım.
Gözü mor bir şekilde Botox’tan eve geldiğinde ilk başta dalga geçtik biraz. 1979 yılında çekilen Rocky filminin son sahnesinde yüzü gözü morarmış Sylvester Stallone’un, sonradan karısı olacak olan sevgilisi Talia Shire’ı ‘Adrian Adrian diye çağırması sahnesini birkaç Fidel ve Demir’le oynadık. Güldük.
Ancak Pazar günü Güney Kıbrıs’a geçip, biraz dolandıktan sonra insanların bize bakışlarından, Lefkoşa’nın Güney kesiminde, artık karısını döven bir adam olarak bilindiğimden artık eminim.
İnsanlar resmen elleri ile işaret ediyor ve bana nefret dolu bakışlar fırlatıyorlar.
Yan masadan kadınlar bakıp bakıp bir şey fısıldıyorlar, önce Benan’a acıyan gözlerle, sonra da bana öldürecekmiş gibi baktıkların tanık oldum.
Elini tutayım karımı ne kadar sevdiğimi gösteren hareketler yapmayı düşündüm ama şiddet gösteren erkeklerin karakteristiklerinde, ‘önce döver sonra sever’ yaklaşımı olduğunu bildiğimden ondan da vazgeçtim.
Adını ve ne işe yaradıklarını bilmediğim bir ton makyaj malzemesine sahip olan karıma neden birini ya da ikisini kullanıp sol gözünün etrafındaki morluğu kapatmadın diye çıkışmak istedim ama etraftakiler, ‘dövdü şimdi de kızıyor’ demelerinden çekinerek ondan da vazgeçtim.
Kasadaki kadının, önce beni gülümseme ile karşılamasını, sonra Benan’ın gözünü görünce, bana son derece kötü davranması arasındaki tavır değişikliğini bizzat yaşadım.
Polis aranacak, ortalık karışacak diye endişe etmedim değil.
İnsanların kadına karşı şiddete karşı hassas olmalarını takdir etmekle birlikte, ne eşine ne de çocuklarına bir tek kez bile elini kaldırmamış birisi olarak böyle bir muameleyi hak etmedim.
Hiçbir kabahatim yok, hem kadına şiddete karşıyım hem de estetik müdahalelere. Karşı olduğum bir şey yüzünden karşı olduğum bir başka şey tarafından suçlanıyor olmak da zoruma gitti.
Eskiden karşı olduğum şeyler listesinde kadına şiddet en üstlerdeydi ancak an itibarıyla estetik müdahale konusu da listemde hızlı bir tırmanışla üst noktalara ulaştı.
Bu arada kim olduğunu bilmiyorum, sormuyorum da. Ama Benan’a Botox’u kim yapmışsa, karımı güzelleştirecek diye biz karısına şiddet uygulayan adam muamelesi görmemize neden oldu.
Botox'a karşıyım. Ve sebebim de var.
Herkes iyi pazarlar
